مانند چراغی که از میان تاریکی می‌گذرد، هدف من روشن کردن واقعیت‌های تلخ امروزی است: ظلمات ظالمانه‌ای که رژیم ایران بر چشم‌انداز دیجیتال انداخته و مردم را از شبکه جهانی و تبادل آزاد اطلاعات جدا کرده. در تلاشم که این تحمیل تاریکی را برملا کنم و از مردمی بگویم که نه در سایه تکنولوژی، بلکه در سانسور ناعادلانه ایستاده اند.

در مواجهه با دستکاری و دروغ‌هایی که برای القای ترس طراحی شده‌اند، مصمم کشف حقایقی هستم که در زیر لایه‌های فریب دفن شدند و تلاش میکنم دروغ‌هایی را که دولتمردان به عنوان حقیقت می‌فروشند، آشکار کنم.

“کسی که در مدرسه را باز می کند، زندان را می بندد.” اینترنت مدرسه ماست و سانسور زندان ما…